5 tips om jezelf voor te stellen in een training

Wat vertel je over jezelf in een training? Het kan ongemakkelijk voelen, dat moment waarop je jezelf voorstelt. Vertel je uitgebreid wat je allemaal hebt gedaan of houd je het kort? Stel je eerst jezelf voor of laat je de deelnemers voor gaan? Vertel je dingen over je privéleven of liever niet? In dit blog lees je mijn 5 tips om jezelf voor te stellen in een training.

1. Laat de deelnemers beginnen

Begin niet met jezelf voor te stellen. Dan straal je namelijk uit dat je jezelf op de eerste plaats stelt. Terwijl je wilt laten merken dat je de deelnemers het belangrijkst vindt. Begin daarom altijd bij de groep. Zeg iets over wat je van hen weet, licht je programma toe en laat hen zich voorstellen. Houd dat voorstellen van deelnemers taakgericht, niemand is nog geïnteresseerd in verhalen over hobby’s, partners en kinderen. Nadat de deelnemers zich voorgesteld hebben, ben je zelf aan de beurt.

2. Beperk je spreektijd

Neem ongeveer evenveel spreektijd als de deelnemers genomen hebben. Meestal zal dat niet al te veel zijn. Ook weer met dezelfde reden als bij de vorige tip: de training draait om hen, niet om jou. Daarom ben je ook kieskeurig in wat je vertelt: iets over je relevante ervaring en wat je boeit in het onderwerp van de training. Als je een cv van drie pagina’s hebt, vat je dat samen in één zin. ‘Ik ben begonnen als leerkracht, werd toen coördinator van de bovenbouw en daarna een paar jaar directeur.’ Zo laat je zien dat je alle kanten van het onderwerp gezien hebt en dat is genoeg.

Heb je nog weinig ervaring en ben je bang dat de groep je niet voor vol aanziet? Wijd dan wat meer uit over je missie, over waarom je het onderwerp belangrijk vindt. En stel jezelf gerust: of deelnemers je voor vol aanzien hangt niet af van je ervaring. Veel belangrijker is hoe je de aftrap bij punt 1 doet en hoe je de training gaat leiden. Ik heb jonge vrouwen van 23 meegemaakt die de groep volledig uit hun hand lieten eten en ervaren mannen van 50 die geen autoriteit hadden.

3. Houd je privéleven nog even privé

Vertel nog niet te veel over je privéleven. Het meeste is nu niet relevant. Het doel van de voorstelronde is dat je je verbindt met de groep. Dat lukt het best door je te concentreren op het onderwerp van de training. Je kunt best iets laten vallen over je privéleven. Maar ook nu geldt: waarom zou jij er iets over zeggen als je de deelnemers niet gevraagd hebt om dat te doen? Een echte no-go is om uitgebreid te etaleren hoe gelukkig je bent met je partner en kinderen. ‘Het is echt het mooiste dat er is!’ De groep heeft er geen boodschap aan en het kan afgunst opwekken.

4. Later: selectieve zelfonthulling

Later in de training is het wel handig als je wat over jezelf vertelt. De deelnemers geven zich dan steeds meer bloot en het is comfortabel als jij dat ook doet. Dus illustreer je uitleg met een eigen ervaring; klets over je weekend tijdens een pauze; meng je in gesprekken bij de koffie en lunch. Deel liever anekdotes waaruit blijkt dat je ook maar een mens bent dan succesverhalen. En blijf zuinig met verhalen over je kinderen als je die hebt. Bijna altijd zitten er mensen zonder kinderen in de groep. Als dat ongewenst is, kunnen zulke verhalen pijnlijk zijn. Maar zelfs als dat niet zo is, is het fijn als iedereen kan meedoen aan gesprekken. Bewaak dus dat iedereen aan bod komt en stuur dat met de dingen die je over jezelf vertelt. Doe dat ook tijdens pauzes; ook dan ben je in functie.

5. Geef ruimte aan verschillen

Iedereen laten meedoen betekent ook dat je ruimte geeft aan wat niet standaard is. Ga er daarom niet van uit dat je deelnemers hetero zijn, zoals ik een keer deed. Deelnemer (man) zegt: ‘Mijn schoonmoeder ligt in het ziekenhuis’. Ik reageer: ‘En is je vrouw daar nu naar toe?’ Hij corrigeert me aardig: ‘Ja, mijn man is bij haar.’ Au! Als je zelf ‘de uitzondering’ bent, kies dan een moment om dat te delen als je daar comfortabel mee bent. Ben je zelf mainstream? Zorg dan voor voorbeelden die niet altijd de meerderheid beschrijven. ‘Sandra komt thuis en heeft geen zin om weer op pad te gaan. Maar haar vriendin zit klaar met twee bioscoopkaartjes.’ Hierdoor maak je het makkelijker voor alle deelnemers om zichzelf te laten zien.

Want dat is het doel van jezelf voorstellen en de geleidelijke zelfonthulling daarna. Je wilt een sfeer creëren waarin alle deelnemers zichzelf kunnen zijn. Daar hoort ook bij dat mensen wat over zichzelf vertellen en benieuwd zijn naar elkaar. Je bouwt dit samen op. Je start met meer taakgerichte informatie bij het voorstellen en deelt stap voor stap steeds meer privé informatie. Zo laat iedereen gaandeweg meer van zichzelf zien.